Yine gel...

21.09.2016

En son ne zaman sardı güzel bir heyecan dört bir yanınızı?
Doğan günleri, batan güneşi saydınız mı günlerce?
Bir şey olma korkusuyla sakladınız mı kendinize o en büyük sevincinizi?
Mutluluğunuza gölge değecek korkusuyla savaştınız mı kafanızdaki ufak düşüncelerle?
İzlediniz mi peki huzurla bir kuşun kanat çırpışını?
Hesap ettiniz mi geçeceğiniz yolları,
Ya kalbe bırakacağınız anıları?
Geceler önceden göze uyku girmez oldu mu peki özlemden?
O'na dakikalar kala onun için sakladığınız,
Onun en sevdiği parfumüzünden sıktınız mı biraz?
Menekşe kokusu sardı mı dört bir yanınızı onun sevgisi gibi, oh mis...
Ona kavuşmak için koşarak geçtiğiniz yollar mı artık tanık onu sevdiğinize,
Yoksa gökyüzü mü şahit özleminize?
Belki de doğan gün yaşadı aynı heyecanı sizinle...
O benim için ilaç oldu, can oldu can...
Yine gel.
Bu alelade şehir
Ve kalbimin kapıları her daim açık sana...

YazarHATUN

Ne işiniz var?

Ben hep ne yaşatırsan yaşarsın mantığı ile yaşadım kendi hayatimi ve hep gördüm az çok yaptığım yanlışların bana daha büyük yanlış, yaptığım doğruların daha büyük mutluluk getirdiğini. Ve geçmişten ders almayi tercih ettim hep hatta daha temkinli olmayi. Insan bazen dönüp içine bakabilmeli, hayatini yaşadıklarını mukayese edebilmeli. Terbiyesiz olmamali hic bir zaman gercekci dobra olmali ama terbiyesiz asla. En önemlisi yüzsüz olmamalı insan. Yaşadıklarını bile bile tenezzül etmemeli yerdekine... Kim oldugu sıfatı hiç mühim degil. Ağızdan çıkan cumleler önemli. Beni uzenlerle bir olup kuyumu kazanlar... benim kötü günümde yanimda olmayanlar... Ne işiniz var hayatımda?