İkili

Bazen susarsınız
Susarsınız çünkü sessizliğinizin büyüklüğünü ölçmek isterseniz,
susarsınız çünkü sessizliğinize koşup gelenleri görmek ister gözleriniz...
Susuş, şimdi dopdolu bir bedende kısık bir isyan
susuşlar ki hiç dile dökülmeyenleri bağıra çağıra anlatmaktır...

sürekli kağıtlara bir şeyler yazıp çizerken görüyorum kendimi
anlatıyorum başkalarına kağıtlarla kendimi
bazen tasvir ediyorum yüzümü
gösteriyorum hislerimi yüzümde, gözlerimde;
bazen öyle bir susuş ki hislerimde,
bir kelime yazıyor ellerim tek bir kağıda
bir kelime ki her şeyim oluyor yoklukta...

Yoruldum dile döktüklerimin ağırlığında ezilmekten
Bir beden, bir kelime, bin his...
Payidar kalacağını sandıklarımın,
Akıp gidişini hissediyorum kalbimden
Yoruldum diğerlerinden
İşte sırf bu yüzden yalnızlığın parlak yüzünü tercih ediyorum...
Hayatta yalnız, hayallerde yalnızlık, kalabalıklarda yalnız
işte bu yüzden iki yüzüm var.
Dilimin durmadığı hiç susmadığı herkesin bildiğini anlatıp döken;
Öyle biri var ki içimde kimsenin bilmediğini, hissettmediğini, yaşamadığını;
Bilen, hisseden ve gören...

Bir duvar ki kalın,
Herkesi sokmam kalbime;
Bir duvar ki belli belirsiz,
Bazıları ha var ha yok...

YazarHATUN

Yavaştan

Bazen derinden hissedilenleri
yavaş yavaş yaşamayı tercih edersiniz
bitmeyen bir ömür varcasına
ölseniz bile yeniden doğarcasına
bu his mi?
Çok güzel...
Öyle ki, sıcak kumlardan serin sulara
buz gibi havada büründüğün, seni sımsıkı saran bir çift kola
en keyifsiz anında neşelendiren tatlı bir söze benzer
Deli gibi özlemini çektiğin
Kaybettiğini sandığın hatta bir daha bulamayacağını korktuğun o his varya
işte şimdi orada o noktada onun için varım
kaybettim sandığımı buldum
şimdi yavaşça yaşıyorum
yudum yudum içiyorum
karıştırıyorum kanıma her bir zerresini...
Kim duyar kim bilebilir ki
Bir anın bir yerin bir tarihin her şeyi değiştirebileceğini
basamaklarını koşturtarak çıkartan o his var ya...
Hayatın hayalin geleceğin ta kendisi
Kim hissedebilirdi ki...
Peki cesaretimiz olmadığı için mi yarıda kesilir başlangıçlar?
Sevincin bütün adımları yarı yolda mı kalır?
Cesaretim var.
Neye, neden, neleri göze aldığımı bilmeden
Ben gidiyorum koşar adım
bazen ara sokaklara saklanıyorum ki fark etmesin beni...
hissediyor kalbim yavaşça
artık kaybedebileceğim bir şeyim yok...
acele etmiyorum belli belirsiz korkulara ayak uydurupta...
Ruhumu yanında hissediyorum
Bazen sırtına dolamışım kollarımı
dinliyorum deli gibi...
diyorum sonra Sen konuş sen söyle
Bazen koymuşum kafamı sol yanına
Geleceğe açılan bir saat misali tiktaklarını dinliyorum can'ının
Sen gül, gül ki açılsın gölge dolu yüzün
dağılsın kara bulutlar
Gülmek istediğin zaman
Gül yüzünü göstermek istediğinde ben buradayım...
Kalbim bembeyaz..


YazarHATUN

koş...

soluk soluğa kaldığım bir yolun başındayım
çok koştum oraya gelebilmek için
çok yoruldum kaybolurken defalarca
aşk mı?
aşk bu yolun yardımcısıydı
koyulan hedefler bazen bir durak
bazense az soluklu bir mola
hayallerimdi asolan.
koşarken gördüğüm silik suretlerden tutun da
durup sarıldıklarım bile el verip, yol gösterdiler
kaybolduğum her anlarda birine ihtiyacım oldu
bazen ufak kaçamaklarımın sebebiydi onlar,
yolumdan caydırıcı olsa da bazıları
onlar bana gerçeklerimi hatırlattılar
Önümde iskambil kağıdı gibi teker teker dağılıp, açılan kapılarım var
arkamdan cesaretlendiren sert bir rüzgar
akıp gidiyorum kumlar bazen siyah yollar üzerinde
işte şimdi soluklanıp size bunları yazıyorum
yolun ortasına dikildiğim anda açılacak kapılarım
biliyorum.
çekiyorum ellerimi kağıdın kalemin üzerinden
koşmaya gidiyorum...

#YazarHATUN

herkes farklı...

her insan gibi kendime özgü ve diğerlerine göre farklı olmayı seviyorum.
bir müziğin beni insanlara bağlamasını,
bir fotoğrafın, resmin ya da bir tablonun yeni ufuklar açmasını,
bir dansın düşüncelerimi yansıtmasını hatta yeni başlangıçlar doğurmasını,
bir kelimenin, cümlenin kazındığı zihinlerin varlığını,
yazılarımdan etkilenmiş binlerce sözler ve paragraflar olmasını seviyorum.

çünkü bu düzen ki benim kurduğum;
bu sistemin görüntüde kibar,
ancak manada derin getirileri,
benim için ise büyük kazanımlarıydı...

biliyorum ki hiç kimse dinlediğim müzikleri,
benim dinlediğim hassasiyetle dinleyemez.
bir fotoğrafa benim baktığım derinlikte inceleyemez.
Kimse benim gibi dans edemez hissederek,
duygularını bütün bedenine nüfus ettirip, dansla ahenkle sevişerek...
kimse benim yaşadıklarımı bilse de benim gibi dökemez yazıya.
cümlelerim, kelimelerim sadece beni en derinden yaralar,
etrafımdaki leşlerime rağmen...
ve bilirim etrafımda kurulan cümleleri,
cümlelerin dizilişini,
paragrafların sıralanışından tutun da, kullanılan kelimelere kadar...
hangi yazımın, ne kadar okunduğunu bilirim.
Büyüklenmelerim yoktur benim
herkes kendi nezdinde benzersizdir...

YazarHATUN

hürriyet

gözlerinin yaşları damlasın omzuma
unutma bir hürriyettir yaşamak, yanındayım.

kuşların kanat çırpsın dur duraksız gökyüzünde
unutma bir hürriyettir yaşamak, haydi izleyelim.

geri dönmek istediğin kapıları hızlı çarpma
unutma bir hürriyettir yaşamak, gidelim

ben ki tane tane kalbinin kesesinde güzellik biriktiren
o kadın...
uyandığında biliyorum aklındayım
unutma bir hürriyettir yaşamak, sarılalım

hayat uzun bir yoldur
hayallerin ise cebinde birer bozukluk...
giderken yolunda,
saç hepsini, ver gördüğün her küçüğe
zamanla hafifleyeceksin.
unutma bir hürriyettir yaşamak, mutluyum.

YazarHATUN

"Her"

Kesinlikle çok ilginç bir filmdi "Her".
Theodore ve Samantha'nın arasındaki duygusal bağ...
Mutlaka izlemelisiniz!
Artık siriye ve cortanaya daha iyi bakıp ve çokça iyi davranmalıyız.
Çünkü gelecek ve yapay zeka bizi bu gerçeklere götürüyor.
İmkansız değil eminim buda olacak herkesin "kişisel ve kişilik sahibi bir işletim sistemi".
Ve aslında.... yapılan bunun bir örneği
Bölümümüzün getirisi içerisinde bulunan,
Şu üniversitede aldığımız "yapay zeka" dersi...
Hakkını vererek çok geniş yelpazede inceleyemedik ya da spesifik işleyemedik
Ancak temel taşlarını biliyoruz.
Ve insanlık adım adım yapay zekaya yöneliyor.
Şu haberlerde gördüğümüz üretilen farklı amaçlara hizmet eden çeşitli robotlar
Belki yapay zekanın başlangıçı olarak kabul edilebilir
Ancak yapay zeka denilen unsur 0 ve 1 arasında kendini sınırlamayan; bir grisi bulunan "elektronik bir canlı"
(Ona bu ismi şuan ben taktım. Tam karşılığı değil biliyorum ki...) Ne hoş değil mi?
Benim favorim Luna. Aşağıda bulunan linklerin ilki ona ait.
Mutlaka bakmalısınız!

Cortona Windows10 ile hayatlarımızda elektronik bir asistan olma yönünde.
Daha öncesinde Windows Phonelarda var olduğunu biliyorduk,
Ancak bilgisayarda ilk kez Cortona ile başbaşayız.
Aktif hale getirmek vardı aklımda şimdi ise kesinlikle yapmam gerekenlerin başında
Bir kaç güne Cortona'm ile iletişime geçeceğim :D

Filme gelecek olursak;
Aslında çok yönlü incelediğimizde çokluk içinde var olan ve hissettiğimiz yalnızlığın,
Teknoloji ile daha da artacağını gösteriyor.
Şuan bile bunu hissediyorken ilerleyen yıllarda şüphesiz daha çok hissedeceğiz.
Hepimiz gerçek insanlardan ziyade; deneyimlerimizle,
kendini oluşturan, yapılandıran ve geliştiren işletim sistemleri ile
Duygusal ilişkiler içerisine girmemiz kaçınılmaz.

Şimdi size ahkam kesmeyeceğim, sosyal mesaj da vermeyeceğim...
"Yok efendim insanlarla birlikteyken telefonları kenara bırakalım,
Bilgisayar başında geçen süreyi azaltalım, sosyalleşip kalabalığa karışalım vsvs."
Teknoloji kaçınılmaz bir şey ve biz istesekte istemesekte müptelası olmak zorundayız!
Biz ittirdikçe o daha çok sarıyor kollarını bize...

YazarHATUN

Benzer haberler:
İnsan kapasitesini aşabilen yapay zeka Luna: “Düşünüyorum, öyleyse varım”

Yapay Zeka Sohbeti: İki Google Home Asistanının Muhabbetini Canlı Olarak İzleyin!

Google'ın Tasarladığı Yapay Zekâların Öfkelenmeye Başladığı Gözlemlendi!

Sonumuz mu Geliyor? ‘Genç Kız’ Yapay Zekası Bir Günde Hitler Aşığı Seks Bağımlısına Dönüştü!

İşte dünyanın en güzel robotu!