Güçsüzlere yakışırdı çoğu kez susmak, bazen de söyleyecekleri çok olan susardı yorgun düşmemek için cümlelere... ben ne tam olarak anlatabildim kendimi ne de tam olarak susabildim ama söyleyecek çok cümlem var hala... ama sen hep susuyorsun çünkü güçsüzsün söylenecek cümlelerini silip geçmişsin. ama hala konuşmamı bekliyorsun yorumsuz, cevapsız, sadece susarak, her duyduğunu anında silip geçerek... sende var olmaktan ya da aniden yok olmaktan çok yoruldum yordu beni susuşların yordu görünüp kaybolmaların... sende hiçbir zaman var olmadım hiçbir zaman var olduğumu kendine ispat edemedin... sen bende hep oldun ama artık yoksun.
Melis Şahin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder