Ey kadın
Unutma, onu adam yerine koyan da sensin
Hiç edende
Onu kendine "nazım" yapanda sensin "süreyya"da
Ve o verdiğin değerden ibarettir.
Görmeli gözlerin...
Gerçekler hissedilmeyecek kadar acı,
Bazen bazende gülüp geçilecek kadar sıradan
Bilmezler ki aslında çabaladığın her şeyi bir kalemde silebileceğini...
Bilmezler bilmeyecekler..
Sensin ona aşkı veren ey kadın
Sensin onu kendine can yapan
Korkacak deli gibi korkacak
Her bir zerreni yavaş yavaş kaybettiğini anlarken, deli gibi korkacak.
Düşün o an ki acısını...
Sen sadece mutluluğa yürüyen olacaksın.
O ise bir daha bir nazım, bir süreyya belki de bir turgut olamayacağını bilerek kahrolup gidecek.
Yazar Hatun
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder