.........
Hayat,
simetrisi olan bir parça ya da sonsuzluk işareti şeklinde bir cisim gibi…
Yaptıkların yaşattıkların dönüp seni buluyor tahmin edemediğin bir zamanda
bilmediğin bir yerde. Bu yüzden iyi insan olmaya çalışıyorum ne olursa olsun.
Biliyorum yaptığım bütün güzellikler elbet geri döner. Bak o körpe karanlık
kalbine aşkın hem de gerçek aşkın varlığını fısıldayan bendim. Sevginin ne
kadar kıymetli bir olgu olduğunu çıkarsız olabileceğini ben gösterdim.
Sana
ruha güzel sözler üflemeyi öğrettim. Bir yetenek verdim beraberimde. Dilin
söyleyemediği şeyler yazıya mutlaka dökülmeliydi. Kalbin alevi sadece söyletmez,
aynı zaman da yazdırır da... Mesafelerin
önemsiz olduğunu, gerçek aşkın fiziksel hiç bir olguya temasının gerekmediğini
gösterdim. Sevdikçe sevdim seni. Güzel sevmeye çalıştım. Yıllar sonra bir yerde
denk gelirsek en güzel sen sevmiştin demeni istiyorum. Kimi sevdiğin, kiminle
evli olduğun önemli değil. Bunu da unutma, evli olduğun kişi, doğru insan
olmayabilir. O kişi eşin, çocuklarının annesi, hayat arkadaşın olabilir ama
asıl olması gereken o olmayabilir. Hem doğru insan hem de evleneceğin insanın denk
gelmesi zordur. İmkansız değil tamam sakin!
.........
Belki başını ve sonunu bir gün eklerim...
YazarHATUN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder