kendi kendime konuşmaya başladığım bir yaza daha hoşgeldim. hayırlı uğurlu olsun. basım goğe ermiş. istediğimi yaptırmıs hür bir insanım artık. mutlu muyum? tabikide hayır. bazıları(annem dahil :) ) iyi olmus boşver derken ben hala garip durumdayım :D .burda yazarken azda olsa ozgür kalabiliyor ruhum. dilime hakim olmak zor ama. hernese ne kadar paylaşsamda sağda solda, muhterem kişi gormeyecek. rahatım bu yüzden. ne demeli nerden başlanmalı bilmiyorum. herkes kendince haklı demeliyim sanırım. haklıyım içimi acıtsada yapmak zorundaydım ben meraklı değildim boyle olmasını ya da deliler gibi istemedim aslında. kendi ellerimle bu sefer ben gonderdim seni ve sende ilk kez kırmadın beni. yalnız değilim, sensizde yaşayabiliyorum. ama o anda kendimi ortada kalmıs, bırakılmıs gibi tuhaf hissettim ilk kez boyle oldu. yanaklarım kıpkırmızı, sesim titrek, gozlerim dolu. azıcıkta yalnız. Ve sen. sen bensiz yaşıyorsun üstelik yalnız değilsin. boşver üzülmedin bile bu karar için hissedebiliyorum. aslında kafan rahatladı.şimdi okusan saf mısın kızım beni anlamıyorsun falan dersin. abi anlatmadın ki doğru düzgün sen kaçaktın ben açık kitap. ben kendimi ne kadar anlatıysam sana sen o kadar sustun aslında. senin hayatın senin kararların tabi ama benim hayatımda olmayı istemen belki bencillikti hiç bunu düşündün mü. hernese sen beni anlayamayacak kadar duygusuz ben seni anlayamayacak kadar mantıksızım. umarım unutmazsın beni.
Melis ŞAHİN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder