Elimde bir kadeh şarap,
Bütün duyguları hissedebiliyordum,
Dünyam genişlemişti sanki...
Güzel konuşuyordu
Ben gözlerine bakmayı tercih ettim...
Kafamı yana eğdim
O an sadece gözlerine odaklanmak istedim...
o ise gülerek anlatıyordu her şeyi
Hüzne dair tek kelam yok
varlığımdan gayet memnun...
Bir adam bu denli hissedebilir miydi duygu denilen,
her an değişebilen şu soyut şeyi?
Bana beni anlatmasını sevdim...
Beni diğerleri gibi farklı bulmasını
Beni farklı bulurken aslında
İçimdekini öldürmek isteyişini...
Diğerleri gibi
...
Yerde oturuyordu,
Sonra yaklaştı ayaklarımın dibine
koydu başını dizime...
Sustu...
Ne diyecektim sende katilsin
seni seversem
sende öldürürsün
Diğerleri gibi
...
Ona çok sevdiğim şu cümleyi söyledim aniden
Bana güç veren dışardan gelen seslerle...
"Şarabımız biterse, yağmura çıkarız..."
Yazar Hatun
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder