Yaşadığım...

Bir sır gibi yaşarım seni içimde
Dokunduğum ellerim belki benden sonra dokunacak eller bilemez
Sendekini,
Bendeki seni...
Milyonlarca yüzler geçecek belki çehrelerimizden.
Milyonlarca el tutacak sıkacak avuçlarımızı.
Herkes hayallerimizin ucundan girmeye  çalışacak geleceğimize
Belki yanlış insanların kurbanı olacağız
Karanlıkta bir sokak arasında
Umutlarımızla hayallerimizle terk edileceğiz
O zaman beni hatırla
Gökyüzündeki ayda olurum sana
Üstüne yağan yağmurda
Işıtırım geceni yıldızlarla
Belki her gece başka kollara sığınacağız yalnızlığımızdan
Sarıldığımız insanlarda zamanla unutturmaya çalıştırsa bile birbirimizi
Eminim bir gece yarısı ansızın çalacağım kalbini
Kendimizi unutmak için baskaşının acısını sarıp yalnızlığına ortak olacağız
En büyük gayemiz belki mutlu etmek olacak
Aniden beyninin içine dolacağım bir akşamüstü
Bir gün ufak bir göz yaşın benim için akacak gözlerinden
O zaman yanacak canın, canım...
Mutlu olabilirsin ya da sanabilirsin kendini
Unutma her mutlulukta bir acı
Her mutlulukta bir sahte gülüş vardır
Bir yerden burnuna çalınırsa kokum beni hatırla
Bir yasemine sığın belki bir menekşe yaprağına...
Gülüşlerimi hatırla.
Sana sarılışlarımı seni çok sevişlerimi hatırla
Benim sevdiğim gibi sevilmeyeceğini...
Ayna ararsan kendine görmek istersen sıcak bir kalp
Ben kalbinde olacağım
Sol'un benim.
Şimdi ise sımsıkı sarılma vakti
Aşka sarılma
Bu kötü ihtimallerden sıyrılma
Sevgiye sığınma vakti
Sıcaklığınla gel bana
Aralığın ortalarında
Veyahut bir bahar akşamı uçuşurken saçlarım rüzgarda
Gel, dolan belime yeniden...
İstanbul anlatsın bizi...
Her gün aşık olalım.
Her gün sevelim can içinde ki canı...
İstanbul sokaklarında...

YazarHATUN